
Soneto 23
Este é um belo caralho, longo e grosso.
Se me amas, querido, deixa-mo ver.
Vamos provar se poderei meter
Na cona, cavalgando-te, este troço.
Como? Provar? O quê? Esse colosso?
Quero-o mas que comer ou que beber;
E se, sentada, em ti eu o meter,
Farei-te mal? Mas que idéia de Rosso!
Pois atira-te ao leito e sobre mim,
Que se fosses Marfório ou um gigante
De bronze, eu gozaria mesmo assim.
Chega-me aos ossos e ao tutano, afim,
Com o teu caralho tão nobiliante
Que à tosse da boceta já põe fim.
Abre as coxas bastante:
Mulheres há de haver mais bem vestidas,
Mas em lugar algum mais bem fodidas.
________________________________________
Questo è pue um bel cazzo lungo e grosso
Se m`ami, o caro, lasciamel vedere
Vogiam provare sìo saprò tenere
Questo cazzo in la potta, or monta addosso.
Comes s`io el vo` prova? Come s`io posso?
Piuttosto qest oche mangiare e bere;
Ma s`io vel metto poi stando a sedere
Farrovvi mal...? Ques’è il pensier del Rosso!
Gellati dunque in letto e nello spazzo
Sopra di me, chè se Marforio fosse
O un gignate di bronzo avrei sollazzo.
Perchè mi tocchi le midolla e l`osse
Con questo tuo sì venerabil cazzo,
Che garisce la potta dalla tosse.
Aprite ben le cosse,
Che potrem delle donne a ver vedute
Meglio vestite sì, ma non fottute
Se me amas, querido, deixa-mo ver.
Vamos provar se poderei meter
Na cona, cavalgando-te, este troço.
Como? Provar? O quê? Esse colosso?
Quero-o mas que comer ou que beber;
E se, sentada, em ti eu o meter,
Farei-te mal? Mas que idéia de Rosso!
Pois atira-te ao leito e sobre mim,
Que se fosses Marfório ou um gigante
De bronze, eu gozaria mesmo assim.
Chega-me aos ossos e ao tutano, afim,
Com o teu caralho tão nobiliante
Que à tosse da boceta já põe fim.
Abre as coxas bastante:
Mulheres há de haver mais bem vestidas,
Mas em lugar algum mais bem fodidas.
________________________________________
Questo è pue um bel cazzo lungo e grosso
Se m`ami, o caro, lasciamel vedere
Vogiam provare sìo saprò tenere
Questo cazzo in la potta, or monta addosso.
Comes s`io el vo` prova? Come s`io posso?
Piuttosto qest oche mangiare e bere;
Ma s`io vel metto poi stando a sedere
Farrovvi mal...? Ques’è il pensier del Rosso!
Gellati dunque in letto e nello spazzo
Sopra di me, chè se Marforio fosse
O un gignate di bronzo avrei sollazzo.
Perchè mi tocchi le midolla e l`osse
Con questo tuo sì venerabil cazzo,
Che garisce la potta dalla tosse.
Aprite ben le cosse,
Che potrem delle donne a ver vedute
Meglio vestite sì, ma non fottute
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Flores no Jardim...